Selecteer uw taal

Een fotograaf die niet alleen kijkt, maar ook naar je luistert

Ik ben Bob Peeters, besmet met het fotografie virus vanaf mijn veertiende jaar. Toen mocht ik de Rolleicord van m'n vader voor het eerst gebruiken... een filmrolletje van twaalf opnames deed je wel nadenken voor je afdrukte om een foto te maken! Alles manueel instellen. Wachten op de ontwikkeling van de negatieven. En dan naar de donkere kamer. Gelukkig kregen we een kleine ruimte in de kelders van het college om foto's af te drukken.

Eerlijk? Veel meer dan een landschap met een koe kwam er in de eerste jaren niet op de foto. Ik herinner me nog een reis naar Griekenland en Istambul toen ik twintig was: op de twaalf dia rolletjes stonden meestal alleen ruïnes en stenen beelden. Dat zou later wel veranderen. Pas getrouwd kreeg ik mijn eerste spiegelreflex kleinbeeld camera. De kleine kinderen waren een geweldig onderwerp voor de lens. Maar buiten de vakanties en de familie feesten kwam de camera zelden uit z'n hoesje. 

Een korte passage bij een fotoclub leerde mij de mogelijkheden van  de foto studio kennen. Zo kwamen er een hele reeks mensen voor mijn lens. Intussen was ik mee in het digitale tijdperk gestapt. Vaarwel aan de foto rolletjes. Toevallig kwam ik in contact met de Marokkaanse bruidscultuur en enkele ziana's vroegen mij om hun nieuwe collectie te fotograferen. Ook concerten en bruiloftsfeesten kwamen in beeld. Een heel aangename kennismaking met heel diverse mensen uit onze samenleving.

Een hele nieuwe wereld ging voor mij open in de Academie voor Beeldende Kunst, atelier fotografie. Niet de techniek, de regels, de camera's... maar nadenken hoe vorm en inhoud ten dienste kunnen staan van een sprekende beeldtaal haalde de bovenhand. Een docent typeerde mij als een "sociaal documentair" fotograaf, ikzelf had er nog nooit zo over gedacht. Maar werken met mensen was wel de rode draad geworden in mijn fotografie.

Daarbij zette ik twee principes voorop: respect en authenticiteit. Respect voor de mensen die je in beeld brengt, maar ik verwacht ook respect van hen voor mijn grenzen als fotograaf. Authenticiteit die mensen laat zijn hoe ze zijn. Ik wil geen originele foto's maken - de meeste beelden zijn ooit wel eens gemaakt - maar wel beelden maken van echte, authentieke mensen. Kinderen, mannen, vrouwen, koppels, families,... welkom! 

Pas na mijn zestigste zette ik de stap naar de registratie als beroepsfotograaf. Wie had kunnen denken dat ik enkele jaren geleden de eigenaar zou worden van een professionele fotostudio in Turnhout? In de Fotostudio Image22 werk ik zelf als fotograaf maar ontvang er ook gastfotografen die deze ruimte huren om een project uit te voeren. 

En soms heb je echt wel geluk. Enkele jaren geleden werd ik vaste fotograaf van Dance Waves Competion, een vzw die danswedstrijden in theater met jury organiseert vanuit heel België, in Europa en Zuid-Afrika. Ballet, Moderne dans en Hiphop komen er in alle leeftijdscategorieën aan bod.

Op herhaalde vraag van enkele klanten, ben ik sedert kort ook in de video productie gestapt. Vooral opname en montage van multicam footage voor interviews, instructie filmpjes, music clips,... staan op het menu. De jarenlange ervaring met camera- en lichtsettings komen nu goed van pas. Ook de fotostudio blijkt uitstekend geschikt voor de opname van bepaalde video projecten. 

Heb jij ook een idee in je hoofd? Aarzel niet om het voor te leggen. Samen werken we het project uit in fotografie of video storytelling. 

Bob Peeters